κατηγορέω

κατηγορ-έω,

A speak against, esp. before judges, accuse, opp. ἀπολογέομαι, c. gen., Hdt.2.113, 8.60, Lys.14.21, Ar.Pl.1073, etc.;

τῆς πόλεως Pl.Mx.244e

: less freq.

κατά τινος X.HG1.7.9

; κ. τινὸς πρὸς τὴν πόλιν denounce him publicly, Pl.Euthphr.2c; κατηγόρεις [αὐτῶν] ὡς λέγοιεν you accused them of saying, D.21.134, cf. X.HG7.1.38; κ. τινὸς ὅτι . . ib.1.7.17;

τῶν ἱππέων ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς εἰς τὴν ἐκκλησίαν κατηγόρει D.21.197

;

τῆς ἐμῆς [τύχης] κατηγορεῖς Id.18.266

, cf. Isoc.3.4.

2 κ. τί τινος bring as a charge against a person, accuse him of it,

δείν' ἔπη μου S.OT514

, cf. E.Or.28, etc.;

τῶν ἄλλων μωρίαν X.Mem.1.3.4

;

ὃς ἐμοῦ Φιλιππισμὸν κατηγορεῖ D.18.294

;

κ. τι κατά τινος Hyp.Eux.23

;

τινὸς περί τινος And.1.110

, Th.8.85: c. inf.,

κ. τινὸς παθεῖν τι Pl.Grg.482c

: c. dupl. gen.,

παρανόμων κ. τινός D.21.5

.

3 c. acc. rei only, allege in accusation, Hdt. 2.113;

μωρίαν ἐμήν E.Heracl.418

;

τὴν πονηρίαν τῶν γονέων Pl.Prt. 346a

;

τὰ γεγονότα κ. Antipho 1.10

, cf.Ar.V.932, Ra.996 (lyr.), Lys. 13.31, D.19.9:—[voice] Pass., to be brought as an accusation against, κατηγορεῖτο τοὐπίκλημα τοῦτό μου; S.OT529;

ἀδικία πολλὴ κ. αὐτοῦ Th.1.95

; τὰ πρῶτά μου ψευδῆ -ημένα the first false charges brought against me, Pl.Ap.18a, cf. Lys.16.9;

τὰ -ηθέντα Antipho 5.85

, And.1.24;

τἀδικήμαθ' ἃ κατηγορεῖται D.21.136

: impers., folld. by inf., σφέων . . κατηγόρητο μηδίζειν a charge had been brought against them that . . , Hdt.7.205;

κατηγορεῖτό τινος ὡς βαρβαρίζοι X.HG5.2.35

; κατηγορουμένου δ' αὐτοῦ, ὅτι . . a charge being brought against him, that . . , ib.3.5.25.

b rarely in [voice] Pass., of the person, to be accused,

οἱ κατηγορούμενοι And.1.7

, cf. Luc.Tim.38 (s.v.l.).

4 abs., to be an accuser, appear as prosecutor, Ar.V.840, 842, Pl.917, Pl.Ap.18e, etc.

II signify, indicate, prove, c.acc.rei, [

τὸ νεαρὸν] κ. τὴν ὀλιγοετίαν X.Cyr.1.4.3

, cf. Plu.2.695d, Adam.1.5,al.;

ἀσθένειαν μᾶλλον ἢ δύναμιν Plot.4.6.3

; display,

οἱ πολλὴν -οῦντες ἀπειροκαλίαν Luc.Nigr. 21

: c. gen. pers.,

εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ A.Ag.271

, cf. E.Fr.690, S.Aj.907, etc.;

ὠκύτητα κ. τοῦ κυνός Philostr.Im.2.26

.

2 folld. by relat., declare, assert,

αὐτὸ κατηγορέει τὸ οὔνομα ὡς ἔστι Ἑλληνικόν Hdt.3.115

; κ. ὅτι . . Id.4.189, Pl.Phd.73b (impers.): abs., make a definite assertion, Id.Tht.208b.

III in Logic, predicate of a person or thing,

τί τινος Arist.Cat.3a19

,al., Epicur.Fr.250; κυρίως, καταχρηστικῶς κ., Phld.Po.5.15;

ἐναντίως ὑπὲρ τῶν αὐτῶν Id.Oec.p.60

J.: —more freq. in [voice] Pass., to be predicated of . . , τινος Arist.Cat.2a21, APr. 26b9, al.;

κατά τινος Id.Cat.2a37

;

κατὰ παντὸς ἢ μηδενός Id.APr.24a15

: less freq.

ἐπί τινος Id.Metaph.998b16

, 999a15; so later

ἐφ' ἑνὸς οἴονται θεοῦ ἑκάτερον τῶν ὀνομάτων -εῖσθαι D.H.2.48

;

περί τινος Arist. Top.140b37

;

τὸ κοινῇ -ούμενον ἐπὶ πᾶσιν Id.SE179a8

: abs., τὸ κατηγορούμενον the predicate, opp. τὸ ὑποκείμενον (the subject), Id.Cat.1b11, cf.Metaph.1043a6, al.; κατηγορεῖν καὶ -εῖσθαι to be subject and predicate, Id.APr.47b1.

2 affirm, opp. ἀπαρνέομαι, ib.41a10. Adv.κατηγορουμένως categorically, roundly, Phld.Ir.p.90 W.